۱۳۸۹ شهریور ۱۰, چهارشنبه

برای ایلی!


نگاه می کنم به جای خالیت

و واژه ها را می بینم

که سراسیمه به شکل تنت در می آیند

مثلِ نقاشی که بخواهد

با یک گوش بریده و

یک حرکت قلم

چون ونگوگ نقاشی کند!


9 شهریور 89

۲ نظر:

درخت ابدی گفت...

وحشتناک قشنگه!

عیسا کیانی حاجی گفت...

هر آدم یک گوشی ونگوگ نمی شود. شعر خیلی قشنگی هست و لذت بردم.