۱۳۸۸ بهمن ۱۱, یکشنبه

ممنون


سراغم می آیی

یک بار به بهانه ی یلدا

یک بار به خیالِ تولد

سهم من

از طولانی ترین شب سال

لحظه ایی بود و

از هدیه هایت

تنهایی.

88/11/11



- نفرت چه رنگیست؟ نکند من کور رنگم؟ نمی بینمش.

- هر شب اعداممان کنید؛ ما خورشیدهایمان را به هم بخشیده ایم.

۴ نظر:

سمانه گفت...

سلام
چطوری؟
تولدت مبارک دختر
منتظرتم.

حامد گفت...

شب تاریک وبیم موج وگردابی چونین حائل
کجا دانند حال ما سبک بالان ساحل ها.

خوشحال میشم بهم سربزنید
ممنونم.

شازده خانوم گفت...

نفرت گاهی سیاه گاهی خاکستری و گاهی بی رنگ است.

درخت ابدی گفت...

قشنگ و غمگین...
تولدتون مبارک!