چو هست آبِ حیاتت به دستِ تشنه ممیر*

گورِ بابای غم های عالم

گورِ بابای نمی شود، نمی توانم

بیا با هم

بنشینیم بر گلیمی

که هر چه هم پاهایمان را دراز کنیم

کم نیاید.

20 مرداد 89


* حافظ