۱۳۸۹ شهریور ۸, دوشنبه


شعر نیست این که می گویم

چهار پایه ایست

که از کلمات می سازم

تا اگر روزی، روزگاری

بگذری از این جا

بنشینی و خستگیت در برود.


8 شهریور 89

۴ نظر:

درخت ابدی گفت...

هرچی بود خودشه: شعر.

پروانه گفت...

بازهم تصويری قشنگ داده ای و آشنايی زدايی را به بهترين صورت به استفاده کرده ای.
موفق باشی

مریم فرزانه گفت...

ممنونم پروانه جان

ناشناس گفت...

عااالی بود